1978 - Een tijdsmachine

1978 - Een tijdsmachine

In zijn boek Bruxelles. Mille ans de mystères [Brussel, duizend jaar van mysteries], verschenen in 1978, brengt Paul de Saint-Hilaire plaatsen tot leven en neemt hij zijn lezers mee in de tijd. Hij wordt de “speleoloog van de hoofdstad” genoemd en stelt een heus “naslagwerk van de ondergrond van de Brusselse agglomeratie” samen waarin we archeologische sites vinden naast steengroeven, ijskelders, riolen en kelders, spoorwegnetwerken en metrotunnels. Op zoek naar de Coudenberg, leidt hij ons naar de oude Isabellastraat: “Verwonderd, wandelt u langzaam door een smalle straat met grote blinkende kasseien, […] met ingehouden adem spitst u de oren. Is dat een paard dat passeert, zijn dat de wielen van een rijtuig, de roep van een koetsier? Maar neen, er is niet het minste geluid, enkel de stilte die haast tastbaar lijkt en die de resten van het verleden omhult als een lijkwade.”
Saint-Hilaire weet ons te boeien, houdt de suspense erin … en brengt ons onverbiddelijk terug naar de realiteit: “Heeft men u beetgenomen met een tovertruc, zit u gevangen in een nachtmerrie of bent u een sciencefictionheld geworden? Eén blik naar boven volstaat, de sterren in de hemel boven deze eeuwenoude straat bestaan uit gloeilampen en slechts enkele passen verder stoot u op een banale muur met bakstenen van vandaag. Weg is de illusie. U bevindt zich domweg, hoe bizar dit ook kan lijken, in de tweede ondergrondse verdieping van een bank, twaalf meter onder het drukke verkeer op het Koningsplein!”